Πάντα πρώτα ο άνθρωπος, με σωστή διάγνωση, κατάλληλη θεραπεία, δίνοντας έμφαση στις Ελάχιστα Επεμβατικές Τεχνικές
Σκολίωση – Κύφωση – Σπονδυλόλυση – Σπονδυλολίσθηση
Ως σκολίωση ορίζεται το μεγαλύτερο των 11 μοιρών κύρτωμα της σπονδυλικής στήλης με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων. Πιο απλά, σκολίωση ονομάζουμε την υπέρμετρη πλευρική κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης.
Ιδιοπαθής – όπου τα αίτια είναι άγνωστα
Συνδρομική – όπου η κυρτότητα είναι μέρος συμπτώματος κάποιας άλλης ασθένειας
Νευρομυική – όπου η αιτία σχετίζεται με μια νευρομυική πάθηση όπου επηρεάζει τα νεύρα και τους μύες
Εκ γενετής – όπου η σπονδυλική στήλη δεν σχηματίζεται κατάλληλα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου στη μήτρα”
Συντηρητική Παρακολούθηση – Κηδεμόνας
Χειρουργικά με χρήση Ελάχιστων Επεμβατικών Συστημάτων ΑΡ – Fix
Εκτενής Σπονδυλοδεσία με χρήση Μοσχευμάτων
Ελάχιστη Επεμβατική Σπονδυλοδεσία
Ως σκολίωση ορίζεται το μεγαλύτερο των 11 μοιρών κύρτωμα της σπονδυλικής στήλης με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων. Πιο απλά, σκολίωση ονομάζουμε την υπέρμετρη πλευρική κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης
Είδη σκολίωσης
Η σπονδυλική στήλη μπορεί να κυρτώσει προς κάθε πλευρά του σώματος:
- Η κυρτότητα στην περιοχή του στήθους είναι γνωστή σαν θωρακική σκολίωση
- Η κυρτότητα στο κατώτερο σημείο της πλάτης είναι η οσφυϊκή σκολίωση
- Η κυρτότητα ανάμεσα στη θωρακική και στην οσφυϊκή μοίρα είναι η θωρακοσφυική σκολίωση.
- Η κυρτότητα στη θωρακική και στην οσφυϊκή μοίρα είναι γνωστή σαν διπλή μέγιστη κυρτότητα.
Αίτια σκολίωσης
Υπάρχουν 4 κύρια αίτια της σκολίωσης στα παιδιά και στα νεαρά άτομα:
- Ιδιοπαθής – όπου τα αίτια είναι άγνωστα
- Συνδρομική – όπου η κυρτότητα είναι μέρος συμπτώματος κάποιας άλλης ασθένειας
- Νευρομυική – όπου η αιτία σχετίζεται με μια νευρομυική πάθηση όπου επηρεάζει τα νεύρα και τους μύες
- Εκ γενετής – όπου η σπονδυλική στήλη δεν σχηματίζεται κατάλληλα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου στη μήτρα
Η σκολίωση μπορεί να αναπτυχθεί αργά ή γρήγορα ανάλογα την περίπτωση.
Η ιδιοπαθής μορφή της σκολίωσης είναι η πιο συχνή μορφή και συναντάται σε ποσοστό περίπου 70-80% όλων των περιπτώσεων ασθενών πάσχοντες από σκολίωση. Η αιτία μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη.
Με βάση την ηλικία εμφάνισης, η ιδιοπαθής σκολίωση χωρίζεται σε τρεις τύπους:
- Νηπιακή σκολίωση: Από τη γέννηση μέχρι 3 ετών
- Παιδική σκολίωση: Από 3 έως 9 ετών
- Εφηβική σκολίωση: Από 9 έως και 18
Η τελευταία αποτελεί και το 80% όλων των περιπτώσεων της ιδιοπαθούς σκολίωσης.
Ο κίνδυνος της προόδου της ιδιοπαθούς σκολίωσης είναι αυξημένος κατά την εφηβεία, κυρίως κατά τη φάση της μέγιστης ανάπτυξης, που στα κορίτσια αρχίζει στην ηλικία των 11 και στα αγόρια στην ηλικία των 13 και διαρκεί και στα δύο φύλα μέχρι τα 18.
Η παιδική σκολίωση είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διαγιγνώσκεται το δυνατόν συντομότερο. Στην περίπτωση της παιδικής σκολίωσης υπάρχει μια υπεροχή στην εμφάνιση του γυναικείου φύλου σε αναλογία 5/4 και το είδος της παραμόρφωσης τείνει να είναι δεξιά θωρακική ή διπλή μέγιστη παραμόρφωση.
Το 70% των παραμορφώσεων εμφανίζει επιδείνωση και γι’ αυτό το λόγο απαιτείται θεραπεία είτε χρήσης νάρθηκα είτε χειρουργικού τύπου. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητο να πραγματοποιείται μια μαγνητική τομογραφία(MRI).
Η άποψη από αρκετούς ειδικούς και μη στον ιατρικό χώρο, ότι αίτιες όπως η μεταφορά βαρέων αντικειμένων τύπου σχολική τσάντα στον ένα ώμο, η κακή στάση, η άθληση και η φτωχή δίαιτα σε ασβέστιο είναι θεωρίες που δε τυγχάνουν αποδοχή από ειδικούς χειρουργούς σπονδυλικής στήλης. Επίσης καμία από τις παραπάνω αίτιες δεν έχει αποδειχτεί από μεγάλες μελέτες.
Θεραπεία σκολίωσης
Η θεραπεία της σκολίωσης μπορεί να γίνει είτε με συντηρητική θεραπεία και χρήση κατάλληλων ναρθήκων είτε με χειρουργική θεραπεία ανάλογα με την ηλικία, τον τύπο και τη σοβαρότητα της κυρτότητας, τη βασική διάγνωση και το πόσο καλά λειτουργούν οι πνεύμονες του/της ασθενούς.
Νάρθηκας
Ο νάρθηκας σκολίωσης καθυστερεί την ανάπτυξη της κυρτότητας και μπορεί να βοηθήσει στην ισορροπία και λειτουργία της στάσης του ασθενούς. Ωστόσο η χρήση του είναι απαραίτητη και χρειάζεται τη ταυτόχρονη συνεργασία ασθενούς αλλά και του στενότερου οικογενειακού του περιβάλλοντος.
Χαρακτηριστικό είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την ηλικία των εννέα μηνών και ίσως νωρίτερα για κάποιες σοβαρές κυρτότητες σε νευρομυικές παθήσεις. Επίσης για να είναι περισσότερο αποτελεσματικός ο νάρθηκας είναι απαραίτητο να εφαρμόζεται 16-23 ώρες ημερησίως.
Χειρουργείο
Το χειρουργείο συνίσταται σε ασθενείς με κυρτότητα μεγαλύτερη από 40 μοίρες και συνεχιζόμενη ανάπτυξη, καθώς και σε περιπτώσεις κυρτότητας μεγαλύτερης από 50 μοίρες που επιφέρει διαταραχές της λειτουργικότητας του ασθενούς.
Οι κυριότεροι στόχοι της επέμβασης είναι:
- Να ευθειάσει τη σπονδυλική στήλη όσο το δυνατόν περισσότερο
- Να διατηρηθεί η διόρθωση ώστε η κυρτότητα να μην συνεχίσει να αναπτύσσεται στην ενηλικίωση.
Αυτό επιτυγχάνεται με:
- Γεφύρωση των σπονδύλων κατά μήκος της κυρτότητας και υποστήριξη των γεφυρωμένων οστών με τη βοήθεια οργάνων-βίδες και μεταλλικές ράβδους στη σπονδυλική στήλη.